حرف‌های علمی و حساب شده رو باید جدی گرفت. اینهمه کتاب خوندم درباره بچه‌داری و انجام ندادم! میدونستم شیش ماهگی باید جای خوابش جدا شه ولی اون موقع حالم خوب نبود. همون زمان قهرم بود و بعدش هم هنوز آمادگیش رو نداشتم. بودن دخترم بهم آرامش می‌داد.
الان دارم کم کم جداش میکنم و سخت‌تر شده. وابسته‌تر شده و هوشیارتر. شب بیدار میشه و تا مدتها کنارش نشینم نمیخوابه. یا باید بغلش کنم یا کنارش دراز بکشم و دست بندازه دور گردنم.
به من بود دوست داشتم همش پیشم بخوابه ولی بهتره جدا بشه
الان میگم کاش به وقتش این کارو می کردم.
درباره این سایت